Wykrzyknik aj służy do wyrażania silnych emocji – najczęściej bólu, przerażenia lub zdziwienia. Ponieważ pełni funkcję wykrzyknikową, wymaga odpowiedniego zakończenia interpunkcyjnego. W zależności od tonu wypowiedzi i funkcji w zdaniu, po aj stawiamy przecinek albo znak wykrzyknienia. W tym artykule pokażemy, kiedy należy sięgnąć po przecinek, a kiedy zakończyć aj wykrzyknikiem.
Aj na początku wypowiedzi – przecinek lub wykrzyknik
Gdy aj pojawia się na początku zdania jako samodzielny wykrzyknik, po którym następuje dalsza wypowiedź, należy postawić po nim przecinek albo wykrzyknik – zależnie od intonacji i emocji. Wykrzyknik stosujemy, gdy aj wyraża silne emocje i samodzielnie stanowi część ekspresyjną wypowiedzi. Przecinek pojawia się natomiast, gdy aj jest tylko wstępem do dalszej treści.
- Aj, ale mnie to boli!
- Aj, znowu zapomniałem kluczy!
- Aj! Zostaw mnie w spokoju!
- Aj, jak ty to zrobiłeś?
- Aj! Co za hałas!
Aj powtórzone – przecinek po każdym wystąpieniu
Gdy wykrzyknik aj pojawia się więcej niż raz, np. w formie powtórzenia emocjonalnego, po każdej jego formie również stawiamy przecinek lub – jeśli wypowiedź jest bardzo ekspresyjna – wykrzyknik. Taki zapis oddaje natężenie emocji oraz rytm mowy.
- Aj, aj, nie mogę na to patrzeć!
- Aj, aj! Co za nieszczęście!
- Aj, aj, jak mnie boli!
- Aj, aj, to się nie uda!
- Aj! Aj! Zabierz to ode mnie!
Podsumowanie – przecinek po aj
Interpunkcja po wykrzykniku aj zależy przede wszystkim od tonu i emocjonalności wypowiedzi. Przecinek stosujemy, gdy aj jest tylko wprowadzeniem do dalszej treści, natomiast wykrzyknik – gdy stanowi samodzielną, ekspresyjną wypowiedź. W przypadku powtórzeń aj każdorazowo oddzielamy je przecinkami lub wykrzyknikami, zależnie od natężenia emocji.
📌 Chcesz poznać więcej podobnych zasad? Zajrzyj do pozostałych wpisów w sekcji Interpunkcja.
Źródło: Słownik interpunkcyjny języka polskiego z zasadami przestankowania, red. Jerzy Podracki, PWN.
Komentarze: