🟢 ów
🔴 uw
Zasada
Poprawna forma to ów – zapisujemy ją z ó. To zaimek przymiotny wskazujący o charakterze literackim, stosowany najczęściej w stylu podniosłym lub oficjalnym. Pisownia z ó jest uwarunkowana historycznie – wyraz ten pochodzi od prasłowiańskiego ovъ, a litera ó zachowała się jako relikt dawnego o pochylonego. Nie zachodzi tu żadna wymiana głoskowa, dlatego pisownię należy po prostu zapamiętać.
Znaczenie
Ów to zaimek przymiotny wskazujący, używany do określenia osoby lub rzeczy wcześniej wspomnianej lub znanej z kontekstu; najczęściej występuje w stylu oficjalnym lub literackim.
Przykłady
- Właśnie wtedy pojawił się ów tajemniczy nieznajomy.
- Ów dokument zaginął wiele lat temu.
- Nie sposób zapomnieć tamtego lata i ów momentu, który wszystko zmienił.
Komentarze: